Wednesday, March 14, 2007

Λυπήθηκα... πολύ, που...

Σήμερα ξύπνησα με ένα βάρος στην ψυχή.
Με μια θλίψη.
Ήξερα ότι κάτι θα ακούσω. Κάτι θα μάθω. Κάτι στενάχωρο.
Και περίμενα... Μέχρι το μεσημέρι.

Δεν είναι άλλωστε, η πρώτη φορά.
Μου συμβαίνει... Όταν πρόκειται για κάτι που έχει ήδη γίνει, κι εγώ... απλώς το μαθαίνω. Και σχεδόν ποτέ, δεν μπορώ να κάνω κάτι.

Σήμερα….. δεν είχα καν τη δυνατότητα να πω, πόσο πολύ λυπήθηκα

Ευτυχώς…
Τουλάχιστον, δεν κινδυνεύω να μάθω τη μέρα που θα πεθάνω.

3 Comments:

Blogger MåvяiÐåliå said...

Τι έγινε πουλί μου;;;;;;

March 15, 2007 at 2:03:00 PM GMT+2  
Blogger glaros said...

Σφήγκα ή σφίγγα;
xe xe xe

March 17, 2007 at 7:45:00 PM GMT+2  
Blogger mavrokirkinezo said...

@ mavri dalia:
@ glaros:
"τριαλαριάλα παπαριάλα" και... έπεται συνέχεια (πολύ φοβάμαι!!)

March 18, 2007 at 1:19:00 PM GMT+2  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home