Προβλήματα ΜΝΗΜΗΣ

Καθημερινά, γράφω… σε πολλά και διαφορετικά σημεία, για να μην ΞΕΧΑΣΩ.
Στο γραφείο γράφω, και στο μπλοκ, και στο ημερολόγιο, και σε ένα σωρό post it - τα οποία - κολλάω… παντού. Στην οθόνη του υπολογιστή, πάνω στην αριθμομηχανή, στον εκτυπωτή, στο αναλόγιο. Μόνο στ΄ αυτιά μου δεν τα έχω κρεμάσει, σκουλαρίκια.
Στο σπίτι, χαρτάκια κολλημένα μονίμως, στο… ψυγείο. (Αυτό τώρα, είναι πρόσφατη συνήθεια, διότι, μέχρι πρότινος, συνήθιζα να αλλάζω τη θέση στα "μαγνιτάκια" από το βράδυ, προκειμένου να θυμηθώ "κάτι" το πρωί. Δεν απέδιδε όμως, διότι ξέχναγα… το λόγο για τον οποίο τους είχα αλλάξει θέση)

Πράγματα που ξαφνικά μου έρχονται στο μυαλό, για να τα θυμηθώ, τα σημειώνω στο πακέτο των τσιγάρων ή, κάνω tatoo στο χέρι μου. Αλλιώς, «γεια σας».

Οι φίλοι μου, σιχτιρίζουν κάθε φορά που με ακούνε να τους λέω: «Δεν το ήξερα. Δεν μου το είπατε» - διότι, διαθέτω ΚΑΙ θράσος, το πετούμενο!!. Άλλες φορές πάλι, προφασίζομαι κούραση και μεγάλη βαριεστημάρα, προκειμένου να μην συμμετέχω σε κουβέντα, μήπως και χρειαστεί να σχολιάσω θέμα, το οποίο θεωρείται γνωστό από προηγούμενη συζήτηση-συνάντηση, αλλά που εγώ… είναι σα να μην άκουσα, ποτέ.

Προσφάτως τηλεφωνήθηκα με μια φίλη. Ο σκοπός του τηλεφωνήματος, ήταν να κανονίσουμε την ώρα που θα συναντιόμασταν. Είπαμε όμως, και μερικές κουβεντούλες παραπάνω. Αποτέλεσμα; Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο, την ξαναπήρα για να την ρωτήσω – ενώ με είχαν ήδη πιάσει νευρικά γέλια: «Sorry ρε συ, αλλά… τελικά, τι ώρα είπαμε;»

Ξεκινάω να πάω στο super market, για δυο-τρία "συγκεκριμένα" πράγματα. Πράγματα που έχουν τελειώσει. Τελικά, μπορεί να αγοράσω έξι, μόνο που ένα από τα "βασικά" τρία, δεν θα το έχω θυμηθεί.

Ξεχνάω που έχω βάλει τα κλειδιά μου, τα γυαλιά μου, προσφάτως δε… ξέχασα που είχα αφήσει το μπουφάν μου. Έχει συμβεί, να ξεχάσω να πληρώσω λογαριασμό. Έχω κανονίσει ραντεβού την ίδια μέρα, με δύο διαφορετικούς ανθρώπους. Και εννοείται βέβαια ότι, «εύκολα» μπορώ να ξεχάσω γενέθλια ή γιορτές, δικών μου ανθρώπων.

Τώρα θα μου πείτε: «Τελικά, υπάρχει κάτι που να θυμάσαι;»
- ΝΑΙ. ΟΛΑ, ΟΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕ!!!

Όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν στο... mavrokirkinezo (πρώην kourouna)

Εδώ σας έχω....

Πάτα το -> τεστ!

Ίσως να χρειάζεσαι κι εσύ το γιατρό σου!

(ε δε πήγαινε άλλο...)

Γιατρέ έχω σκορ 7, εσύ πόσο;

Παρακαλώ τα δύο πουλιά, να κάνουν αμέσως το τεστ και να αφήσουν το σκορ στα comments!

ΔΕΥΤΕΡΑ… κάτι έχω, την ΤΡΙΤΗ δεν αντέχω....

… ένα hung over να το πω…

Συμβαίνει και σε σας; Να ξημερώνουν οι Δευτέρες, βρίσκοντάς σας σε μια κατάσταση «αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι» και με την επιθυμία να γυρίσετε πίσω στο κρεβατάκι σας προσποιούμενοι ότι, είναι Κυριακή και απλά ξεχάσατε να βγάλετε off εκείνη την αντιπαθητική συσκευή που έχετε δίπλα σας, πάνω στο κομοδίνο;

Γιατί σε μας, συμβαίνει.

Να ξεκινάμε την Παρασκευή με ένα-δυο (που συνήθως καταλήγουν σε τρία-τέσσερα) ποτάκια, γιατί… όλη τη βδομάδα, αυτό περιμέναμε. Να χαλαρώσουμε – επιτέλους – και να γιορτάσουμε τον ερχομό του Σαββατοκύριακου. Να δούμε και κανένα φίλο. Να δούμε κόσμο, βρε αδερφέ.

Να συνεχίζουμε το Σάββατο, γιατί… έτσι κι αλλιώς, το Σάββατο είναι «επισήμως» η μέρα της διασκέδασης. Εντός ή εκτός σπιτιού, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, να το διασκεδάσουμε. Το δικαιούμαστε άλλωστε, μετά από μια βδομάδα τρεχαλητού – στη δουλειά, στο σπίτι, στο… δρόμο (όταν κάνουμε jogging!).

Και την Κυριακή… - ενώ θα έπρεπε ν΄ αρχίσουμε να το «μαζεύουμε» - να ΄ρχεται και να σκάει εκείνη η κατάθλιψη, εκείνη η μαυρίλα, για τον ερχομό της καινούργιας βδομάδας (κατάλοιπο της εποχής του σχολείου, ή αλλιώς «σχολικό σύνδρομο») και, προκειμένου να μην καταστρέψουμε την ημέρα, να την μετονομάζουμε σε «Σάββατο», να χαμογελάμε ικανοποιημένοι που το θέμα λύθηκε… εύκολα και, κυρίως «πρωτότυπα» και, να… συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

• Από Δευτέρα μεσημέρι (διότι είπαμε: το πρωί παραπαίουμε) έως Παρασκευή απόγευμα -> τρέχουμε (από «100 μετ΄ εμποδίων» μέχρι «Μαραθώνιο»)
  Παρασκευή βράδυ -> πίνουμε, για να χαλαρώσουμε (από 1-2 ποτηράκια μέχρι το… «Βόσπορο»)
• Σάββατο βράδυ -> ξανα-πίνουμε, για να το διασκεδάσουμε (όλο το «Βόσπορο», απαραιτήτως!!)
• Κυριακή (από νωρίς) -> ξανα-ματα-πίνουμε, για… τους προαναφερθέντες λόγους (έναν αχταρμά από μπυρίτσες, κρασάκια, ουζάκια, άντε και κανά ουϊσκάκι προς το τέλος της βραδιάς)

Τώρα, όλο αυτό, μας αρέσει;
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!!

...κι εμείς!