ΔΕΥΤΕΡΑ… κάτι έχω, την ΤΡΙΤΗ δεν αντέχω....

… ένα hung over να το πω…

Συμβαίνει και σε σας; Να ξημερώνουν οι Δευτέρες, βρίσκοντάς σας σε μια κατάσταση «αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι» και με την επιθυμία να γυρίσετε πίσω στο κρεβατάκι σας προσποιούμενοι ότι, είναι Κυριακή και απλά ξεχάσατε να βγάλετε off εκείνη την αντιπαθητική συσκευή που έχετε δίπλα σας, πάνω στο κομοδίνο;

Γιατί σε μας, συμβαίνει.

Να ξεκινάμε την Παρασκευή με ένα-δυο (που συνήθως καταλήγουν σε τρία-τέσσερα) ποτάκια, γιατί… όλη τη βδομάδα, αυτό περιμέναμε. Να χαλαρώσουμε – επιτέλους – και να γιορτάσουμε τον ερχομό του Σαββατοκύριακου. Να δούμε και κανένα φίλο. Να δούμε κόσμο, βρε αδερφέ.

Να συνεχίζουμε το Σάββατο, γιατί… έτσι κι αλλιώς, το Σάββατο είναι «επισήμως» η μέρα της διασκέδασης. Εντός ή εκτός σπιτιού, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, να το διασκεδάσουμε. Το δικαιούμαστε άλλωστε, μετά από μια βδομάδα τρεχαλητού – στη δουλειά, στο σπίτι, στο… δρόμο (όταν κάνουμε jogging!).

Και την Κυριακή… - ενώ θα έπρεπε ν΄ αρχίσουμε να το «μαζεύουμε» - να ΄ρχεται και να σκάει εκείνη η κατάθλιψη, εκείνη η μαυρίλα, για τον ερχομό της καινούργιας βδομάδας (κατάλοιπο της εποχής του σχολείου, ή αλλιώς «σχολικό σύνδρομο») και, προκειμένου να μην καταστρέψουμε την ημέρα, να την μετονομάζουμε σε «Σάββατο», να χαμογελάμε ικανοποιημένοι που το θέμα λύθηκε… εύκολα και, κυρίως «πρωτότυπα» και, να… συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

• Από Δευτέρα μεσημέρι (διότι είπαμε: το πρωί παραπαίουμε) έως Παρασκευή απόγευμα -> τρέχουμε (από «100 μετ΄ εμποδίων» μέχρι «Μαραθώνιο»)
  Παρασκευή βράδυ -> πίνουμε, για να χαλαρώσουμε (από 1-2 ποτηράκια μέχρι το… «Βόσπορο»)
• Σάββατο βράδυ -> ξανα-πίνουμε, για να το διασκεδάσουμε (όλο το «Βόσπορο», απαραιτήτως!!)
• Κυριακή (από νωρίς) -> ξανα-ματα-πίνουμε, για… τους προαναφερθέντες λόγους (έναν αχταρμά από μπυρίτσες, κρασάκια, ουζάκια, άντε και κανά ουϊσκάκι προς το τέλος της βραδιάς)

Τώρα, όλο αυτό, μας αρέσει;
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!!