Monday, April 30, 2007

Αν Όχι εμείς Ποιοί ; Αν Όχι Τώρα Πότε ;

αυτά και άλλα που εμφανίστηκαν στους Τοίχους του Παρισιού τον Mάϊο του 1968


Conflict is the origin of everything. (Heraclitus)

Meanwhile everyone wants to breathe and nobody can and many say, “We will breathe later.”

Boredom is counterrevolutionary.

Don’t beg for the right to live — take it.

The liberation of humanity is all or nothing.

Reform my ass.
The revolution is incredible because it’s really happening.

In any case, no regrets!

Live in the moment.

Let’s not change bosses, let’s change life.

Don’t liberate me — I’ll take care of that.
Warning: ambitious careerists may now be disguised as “progressives.”

This concerns everyone.

Concrete breeds apathy.

Conservatism is a synonym for rottenness and ugliness.

Hide yourself, object!

Happiness is a new idea.

Poetry is in the streets.

Art is dead, don’t consume its corpse.
Art is dead, let’s liberate our everyday life.
Art is dead, Godard can’t change that.

Anarchy is me.

Revolution, I love you.

I take my desires for reality because I believe in the reality of my desires.

Desiring reality is great! Realizing your desires is even better!

Be realistic, demand the impossible.
Power to the imagination.

Imagination is not a gift, it must be conquered. (Breton)
Action must not be a reaction, but a creation.
“You must bear a chaos inside you to give birth to a dancing star.” (Nietzsche)

Alcohol kills. Take LSD.
Unbutton your mind as often as your fly.

Arise, ye wretched of the university.
What if we burned the Sorbonne?
When examined, answer with questions.

Total orgasm.

Revolutionary women are more beautiful.

Make love, not war.
I participate. You participate. He participates. We participate. They profit.

Write everywhere.

Freedom is the right to silence.

Yell.
Create.
Look in front of you!!!



Texts of related interest at this website:
May 1968 DocumentsThe Beginning of an Era (Situationist analysis of May 1968)
The Joy of Revolution (passages on May 1968)Original French texts of these graffitiGraffiti from the Anti-CPE Uprising in France (2006)

Labels:

Monday, April 23, 2007

Σημασία έχει...














...να μπορέσεις να ΔΕΙΣ!!

Monday, April 16, 2007

Οι σοκολάτες είναι προτιμότερες....

Γιατί δεν γράφεις λοιπόν? Οι σοκολάτες είναι προτιμότερες?
Τι δίκιο είχα , θα είπε. Τι ωραία που της την είπα, θα σκέφτηκε.
Στα κρυφά και στα μοναδικά του καθενός την διαδρομή μην βλασφημείς. Μην αυθαιρετείς – πως γίνεται να προλαβαίνουμε τις απαντήσεις του άλλου στο παιγνίδι : ερώτηση-παγιδα, ερώτημα -θέμα –, αιτία-αιτιατό, η έκθεση δομείται με πρόλογο- σώμα –επίλογο, δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε την δράση-αντίδραση που μας μαθαίνανε στο σχολείο, χρόνια μετά το ίδιο σχήμα , έγινε εμπειρία…Τι κρύβει ή ακόμα καλύτερα τι θέλει ο άλλος να κρύψει ?
Εχω λοιπόν 1-2-3 εαυτούς που σε κοιτούν κατάματα και σου μιλούν σαν να σε ξέρουν. Ολοι αυτοί.
Εχω λοιπόν 4-5-6-7 εαυτούς που αντέχουν εξίσου να αντιδρούν ..αλλά που να’ξερες και συ.
Που να’ξερα και όμως για να σε προλάβω. Ήθελα άραγε? Να σε προλάβω ? Αν ήθελα θα το έκανα, νομίζω. Ή μήπως πάλι όχι. Αν ήθελες θα είχες σταματήσει. Η μήπως πάλι όχι, νομίζω ?
Εχω λοιπόν 8-9-10 εαυτούς που τρέχουν, σταματούν, διαμαρτύρονται, διασταυρώνονται , αλλάζουν ρούχα, βάφουν τα μαλλιά τους, παραγγέλνουν σοκολάτες. Για τα παιδιά, για σένα, για όλους, και 1-2-3 πάμε από την αρχή. Όχι για να διορθώσω αλλά για προσθέσω λάθη, προβλήματα, λύσεις και ο σκληρός θέλει αναβάθμιση. 4-5-6-7 χρώματα του ουράνιου τόξου, το λευκό διαθλάται και τοξωτά ενώνει τις κορφές του Ταϋγετου, πάνω από τα χωριά του Ζυγού. Ας μην το πω λοιπόν, άσε μπορεί να το δούν και άλλοι. Ένα scania ανθρακί μεταλλικό πίσω μου του εκλεισε το μάτι. Μακρύς ο δρόμος να’χει να πορεύεται. «Τώρα που ανοίξανε οι δρόμοι , γεμίσαμε περισσότερα σύνορα από ποτέ» , είπε στα Φτερά του Ερωτα. Και έμεινα να κοιτώ , την ζωή μου, του, σου. Κτητικές αντωνυμίες -δανεικές ιστορίες.
Να το ράψεις το φουστάνι σου από τις χάντρες αυτές που μάζεψες από το δρόμο , αριστερό – δεξί, μία κι’άλλη μια, κι άλλη μια. Από τον δρόμο της επιστροφής, ο Κοντορεβυθούλης των Ονείρων σου.
1-2-3-4- ίσως και 5 γέμισες πουγκιά…χάντρες
Τόσο πολύ λοιπόν ήθελες να επιστρέψεις ? είπε
Τόσο πολύ ήθελα να μην χαθώ …απάντησα

Saturday, April 7, 2007

Η Λαμπρή

Ντιν-νταν, ντιν-νταν,
χτυπά τα μεσάνυχτα η καμπάνα.
Δέτε την οικογένεια.
Πηγαίνει νύχτα στην εκκλησία.
Εμπρός πηγαίνουν τα παιδιά.
Πίσω πηγαίνουν οι γονείς τους.
Όλοι κρατούν τις λαμπάδες τους.
Όλοι φορούν τα καλά τους.
Ντιν-νταν, ντιν-νταν!
χτυπά χαρωπά η καμπάνα.
Η φωνή της ακούεται καθαρά.
Είναι σαν να τους λέη:
- Ελάτε απόψε στην εκκλησία.
Είναι η νύχτα της Λαμπρής.
Απόψε θ΄αναστηθή ο Χριστός μας.
Ελάτε όλοι να εορτάσωμε...
Μπαίνουν μέσα στην εκκλησία.
Εκεί όλα είναι ωραία.
Τα καντήλια και οι λαμπάδες καίνε
και σκορπούν γύρω φως.
Όλα είναι χαρούμενα απόψε,
γιατί ο Χριστός θα αναστηθή.
Χαρούμενα είναι και τα παιδιά.
Χαρούμενοι είναι και οι γονείς τους.

(από το "αλφαβητάριο" της - δικής μου - Α΄Δημοτικού)

Καλή Ανάσταση σε όλους