Προβλήματα ΜΝΗΜΗΣ
Καθημερινά, γράφω… σε πολλά και διαφορετικά σημεία, για να μην ΞΕΧΑΣΩ.
Στο γραφείο γράφω, και στο μπλοκ, και στο ημερολόγιο, και σε ένα σωρό post it - τα οποία - κολλάω… παντού. Στην οθόνη του υπολογιστή, πάνω στην αριθμομηχανή, στον εκτυπωτή, στο αναλόγιο. Μόνο στ΄ αυτιά μου δεν τα έχω κρεμάσει, σκουλαρίκια.
Στο σπίτι, χαρτάκια κολλημένα μονίμως, στο… ψυγείο. (Αυτό τώρα, είναι πρόσφατη συνήθεια, διότι, μέχρι πρότινος, συνήθιζα να αλλάζω τη θέση στα "μαγνιτάκια" από το βράδυ, προκειμένου να θυμηθώ "κάτι" το πρωί. Δεν απέδιδε όμως, διότι ξέχναγα… το λόγο για τον οποίο τους είχα αλλάξει θέση)
Πράγματα που ξαφνικά μου έρχονται στο μυαλό, για να τα θυμηθώ, τα σημειώνω στο πακέτο των τσιγάρων ή, κάνω tatoo στο χέρι μου. Αλλιώς, «γεια σας».
Οι φίλοι μου, σιχτιρίζουν κάθε φορά που με ακούνε να τους λέω: «Δεν το ήξερα. Δεν μου το είπατε» - διότι, διαθέτω ΚΑΙ θράσος, το πετούμενο!!. Άλλες φορές πάλι, προφασίζομαι κούραση και μεγάλη βαριεστημάρα, προκειμένου να μην συμμετέχω σε κουβέντα, μήπως και χρειαστεί να σχολιάσω θέμα, το οποίο θεωρείται γνωστό από προηγούμενη συζήτηση-συνάντηση, αλλά που εγώ… είναι σα να μην άκουσα, ποτέ.
Προσφάτως τηλεφωνήθηκα με μια φίλη. Ο σκοπός του τηλεφωνήματος, ήταν να κανονίσουμε την ώρα που θα συναντιόμασταν. Είπαμε όμως, και μερικές κουβεντούλες παραπάνω. Αποτέλεσμα; Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο, την ξαναπήρα για να την ρωτήσω – ενώ με είχαν ήδη πιάσει νευρικά γέλια: «Sorry ρε συ, αλλά… τελικά, τι ώρα είπαμε;»
Ξεκινάω να πάω στο super market, για δυο-τρία "συγκεκριμένα" πράγματα. Πράγματα που έχουν τελειώσει. Τελικά, μπορεί να αγοράσω έξι, μόνο που ένα από τα "βασικά" τρία, δεν θα το έχω θυμηθεί.
Ξεχνάω που έχω βάλει τα κλειδιά μου, τα γυαλιά μου, προσφάτως δε… ξέχασα που είχα αφήσει το μπουφάν μου. Έχει συμβεί, να ξεχάσω να πληρώσω λογαριασμό. Έχω κανονίσει ραντεβού την ίδια μέρα, με δύο διαφορετικούς ανθρώπους. Και εννοείται βέβαια ότι, «εύκολα» μπορώ να ξεχάσω γενέθλια ή γιορτές, δικών μου ανθρώπων.
Τώρα θα μου πείτε: «Τελικά, υπάρχει κάτι που να θυμάσαι;»
- ΝΑΙ. ΟΛΑ, ΟΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕ!!!
Όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν στο... mavrokirkinezo (πρώην kourouna)
5 Comments:
Εμένα με θυμάσαι, έστο και αμυδρά;
Yes, γλαροπούλι μου!!!
Ξεχνιούνται τα κόκκινα φτερά;;;;
πολυ μου αρεσε. απλη και ομορφη γραφη. μπραβο
@padrazo: να σου λέει μπράβο, ένας.. γκουρού των μπλογκς, δεν είναι και λίγο. Ευχαριστώ και καλώς μας ήρθες!!
παρεκτρέπεστε στις φιλοφονησεις αγαπητά μου πουλακια
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home